1. Trudniejsze zadania ze stechiometrii
Kiedy masz do czynienia z kilkoma reakcjami ważny staje się Twój brudnopis, który wcale nie powinien być taki brudny. Jeżeli wszystko u Ciebie jest ,,iksem” , to czasem możesz mieć problem tylko z własnej winy, bo po chwili okazuje się, że już nie wiesz ani co liczysz, ani co przed chwilą policzyłeś!
Zakładając, że jesteś już po odpowiedniej lekturze, przechodzimy od razu do zadań, bo jak wiemy, to na nich najlepiej się uczyć.
- Stechiometria wzorów – zadania obliczeniowe do matury
- Stechiometria reakcji chemicznych – zadania obliczeniowe do matury
2. Zadania z mieszaninami
Zadanie 1 – Jaka masa siarczku węgla może zostać całkowicie utleniona do odpowiednich tlenków przy użyciu tlenu, który wydzieli się podczas reakcji 296 g ponadtlenku potasu (KO2) z wodą? Wskazówka : ponadtlenki litowców reagują z wodą z wydzieleniem tlenu oraz jednoczesnym utworzeniem tak zwanej wody utlenionej.
Rozwiązanie :
Zaczynamy obowiązkowo od napisania równań reakcji :
2KO2 + 2H2O ⟶ 2KOH + H2O2 + O2
CS2 + 3O2 ⟶ CO2 + 2SO2
Liczba moli ponadtlenku potasu jest równa nKO2= 4,17 mola ⇒ nO2 = 2,085 mola. Taka liczba moli tlenu starczy na utlenienie 0,695 mola CS2 ⇒ mCS2 = 52,82 g.
Zadanie 2 – Chloran (VII) potasu można otrzymać w wyniku serii następujących po sobie reakcji przedstawionych poniżej. Oblicz jaką masę chloru (wynik podaj w tonach) należy użyć, aby wyprodukować 1 tonę chloranu (VII) potasu.
Cl2 + 2 KOH ⟶ KCl + KClO + H2O
3 KClO ⟶ KCl + KClO3
4 KClO3 ⟶ KCl + 3KClO4
Rozwiązanie :
mKClO4 = 1000 kg = 106 g ⇒ nKClO4 = 7220,2 mola
nKClO3 = 9626,9 mola ⇒ nKClO = 28880,7 mola ⇒ nCl2 = 28880,7 mola ⇒ mCl2 = 2,05 tony
Zadanie 3 – Podczas ogrzewania x moli chloranu (V) potasu i jego rozkładu powstał chlorek potasu oraz tlen. Ile moli butenu (C4H8) można całkowicie spalić z użyciem tlenu, który powstał w wyniku wspomnianej reakcji?
Rozwiązanie :
KClO3 ⟶ KCl + 1,5 O2
C4H8 + 6O2 ⟶ 4CO2 + 4H2O
To zadanie może się dla wielu osób wydawać trudne, ponieważ nie operujemy na liczbach, tylko na literkach, a tego wszyscy nienawidzą.
Patrząc po równaniach reakcji widzimy, że jeśli użyjemy x moli KClO3 to powstanie nam 1,5x moli tlenu. Aby spalić 1 mol C4H8 potrzeba 6 moli tlenu, więc skoro my dysponujemy x molami tlenu, to starczy nam na 0,25x mola butenu. Rzucimy oczywiście kołem ratunkowym, czyli proporcją :
1 mol C4H8 ― 6 moli O2
? moli C4H8 ― 1,5x moli O2
Zadanie 4 – Do 40 mL roztworu siarczanu miedzi o nieznanym stężeniu dodano nadmiar jodku potasu. Po wydzieleniu brunatnej substancji, dodawano kroplami do kolby tiosiarczan sodu. Aby przereagował cały jod potrzeba było 34 mL roztworu Na2S2O3 o stężeniu 0,5 mol・dmー3 . Oblicz stężenie siarczanu miedzi. Poniżej przedstawiono równania przebiegających reakcji w formie jonowej skróconej.
2Cu2+ + 4Iー ⟶ 2CuI ↓ + I2
I2 + 2S2O32ー ⟶ 2Iー + S4O62ー
Rozwiązanie :
To zadanie natomiast może wydawać się trudne dlatego, że reakcje są dziwne. Pewnie zastanawiasz się, co to za abstrakcyjne związki, czemu w pierwszej reakcji nie powstaje CuI2 ? Prawda jest taka, że pod kątem matury jest to absolutnie nieistotne, a istotna jest tylko stechiometria reakcji! Liczba moli jonów tiosiarczanowych (S2O32ー) wynosi 0,034 • 0,5 = 0,017 mola, a zatem liczba moli jodu jest dwa razy mniejsza, podczas gdy liczba moli siarczanu miedzi (tutaj jako jony Cu2+ ) jest dwa razy większa od ilości jodu. W takim razie liczba jonów miedzi też wynosi 0,017 mola, więc stężenie siarczanu miedzi jest równe 0,017 : 0,04 = 0,425 mol・dmー3 .
Zadanie 5 – Jodobenzen jest przykładem związku organicznego z obecnym wiązaniem C―I , które jest słabsze niż wiązania C―Br czy C―Cl. To sprawia, że wykorzystuje się ten związek do reakcji sprzęgania, jak chociażby w reakcji Sonogashiry. Jodobenzen można otrzymać wychodząc z aniliny (C6H5NH2) w dwuetapowym procesie, który przedstawiono poniżej :
C6H5NH2 + HNO2 + HCl ⟶ C6H5N2+Clー + 2H2O
C6H5N2+Clー + KI ⟶ C6H5I + N2 + KCl
W przeprowadzonej syntezie otrzymano 16,3 g jodobenzenu wychodząc początkowo z 9,3 g aniliny. Oblicz wydajność syntezy.
Rozwiązanie :
Liczba moli aniliny wynosi 0,1 mola, z czego powinniśmy otrzymać (przy stuprocentowej wydajności) 0,1 mola jodobenzenu, a którego faktycznie (rzeczywiście otrzymaliśmy) jedynie 0,08 mola. W takim razie wydajność procesu wynosi 80%.